Bericht uit het Buitengebied
Over stijl. Zinnen zijn als veters: hoe strakker je ze aantrekt, des te beter lopen zij.
*
Niet de schrijver vertelt het verhaal, maar het verhaal vertelt de schrijver.
*
Als je niets te zeggen hebt, zwijg dan.
*
Zodra de mens onsterfelijk wordt, bestaat hij niet meer.
*
Zou God werkelijk de bijbel hebben geschreven? Waarom dan niet begonnen met: in den beginne schiep ik..?
*
De werkelijkheid van het personage is gelijk aan de werkelijkheid van de schrijver, zoals de binnenvoering het model spiegelt van de kleding.
*
Tweedegraads leraren Nederlands hoeven de werken van Multatuli niet meer te kennen. Beter nog: de hele Nederlandse literatuur van vóór 1880 is bij het grof vuil gezet. Ik stel mij het hiaat voor dat daardoor in mijn boekenkast ontstaat en huiver bij de Blokkerprullaria die daarvoor in de plaats is gekomen. Het zou mij niets verbazen als universiteiten de leergang Nederlandse Literatuur binnenkort afschaffen. Wat zegt u? Is al gebeurd? Nederland is overgenomen door de Pecunianisten.
*
Ik lees bij voorkeur een analoog boek in plaats van een digitaal verhaal. Ik heb Anna Karenina liever op schoot, dan achter het glas.
*
Een schrijver die drie keer in zijn tekst 'op een gegeven moment' gebruikt, kan zich beter stante pede vervoegen bij het UWV om zich te laten omscholen. Trouwens, dat geldt ook voor redacteuren die zoiets laten passeren.
*
Ik ga graag naar een bibliotheek; al is maar om het beroemde trio Shakespeare, Stüger en Tolstoi op de plank te zien.
*
Theologie is de wetenschap waar men het antwoord probeert te vinden op de vraag: Loog-ie; loog God over zijn bestaan...?
*
Wees terughoudend met ferme uitspraken; je weet nooit hoe een haas een koe melkt.
*
Voor literaire prijzen: achterom.
*
Taal: verpleger - verpleegster. zus - zuster.
*
Politieke correctheid, of wat dan ook voor correctheid, is iets voor de bakfietsburger.
*
Zelf een kerk beginnen? Zet je gezicht op zondag en belazer vervolgens de kluit.
*
Eenzaamheid is de onderbroek van de ziel.
Zoals God geen mens is, zo is de schrijver geen personage.
*
Toen kanker in de mode kwam, werd iedere artiest wel een keer gekweld door een carcinoom waar zij maar niet aan stierven. Tegenwoordig is iedere artiest wel een keer misbruikt in zijn of haar jeugd; ook al kon de artiest in het begin van zijn carrière het zich eerst niet herinneren. (Ik misbruikt? Ga weg! Nee... echt? Tjee hé.) Maar na een andere manager (of therapeut) is dat allemaal goed gekomen en geniet de artiest van zijn sterrenstatus na zoveel narigheid. Ben benieuwd naar het volgende lijdensverhaal (...na mijn geboorte bleef mijn mobieltje achter in het geboortekanaal; ik heb daar nu nog verdriet van, zoals u kunt lezen in mijn boek: Waar is mijn mobieltje?)